Peki Emekçi Kime Güvenecek?
Kamu kurumlarında yaşanan baskı, tehdit ve sindirme dili artık sıradanlaşmış durumda. Yetkililer ya görmüyor, ya duymuyor, ya da görüp duyduğu hâlde susmayı tercih ediyor. Bu suskunluk, masum bir ihmal değil; bilinçli bir vurdumduymazlıktır.
Asıl sorulması gereken soru şudur:
Bu tablo karşısında sendikalar nerededir?
Emekçinin sesi olmak için yetki alan, aidat toplayan, “çözüm için buradayız” diyen sendikalar; bugün neden bu kadar sessiz?
Neden baskı gören çalışanın yanında değil de, makam odalarının eşiğinde beklemeyi tercih ediyorlar?
Açık konuşalım:
Sendika, güçlünün sırtını sıvazlamak için değil; zayıfın hakkını savunmak için vardır.
Eğer bir sendika, tehdide uğrayan........

© Van Havadis