NE KRİTİK BİR ZAMANLAMADIR…

Hep bir ipin ucu vardır, tutulan veya bir anda bırakılan. Bir, iki ve üç… Derken dengende kaymayı hissetmenin de ötesine geçerek, kendinden dışarı çıkmaya başlarsın. Yanındakiler ve ardındakiler suçludur. Fark etmez, ne de olsa onlar mayınlara basmadı. Fark eden şey ise, senin basmış olman.

Hangi etkiler altında bulundun?

Belki yakınlarında bir manipülatör, bir bencil, bir narsist veya bir çocuk egoda kalmış birilerinin davranışlarına maruz kaldın. Bununla birlikte, mağdur bir yapı edindin ve arkadaşlarınla da güvenli ilişki kuramadın. İnsanların içerisindeyken veya kendinleyken, yalnızlığın soğuk rüzgarları hep yüzüne vurdu.

Çünkü kendi ‘değer’inin farkındalığında değildin…

Kıskanılacak........

© Turktime