Namlunun ucunda susturulmuş hakikat |
Zamanın elleri boğazımda ince bir ilmek
Ne geçmiş tutuyor ellerimden ne de gelecek
Hayat ,sönmüş bir yıldız gibi tarifsiz
Karanlıklarda kaldım bir çocuk gibi çaresiz
Gözlerimde sevdamın son salıncağı
Bir çığlık kadar sessiz, bir gülüş kadar eksik
Her nefes, içime çektiğim bir ayrılık
Her yanımı sarmış derin bir yalnızlık
Namlunun ucunda susturulmuş hakikat
Ölüyorum biraz vicdan biraz şefkat
Toprağın altında suya hasret bu yürek
Kayboldum yılların içinde........