Kurban Bayramı'ndan hemen sonra millî takımımıza destek için Almanya’ya, ardından Sayın Cumhurbaşkanımızın heyetiyle Şanghay İşbirliği Örgütü Zirvesi için Kazakistan’a, ardından Turkcell’in 30. yılı münasebetiyle Wall Street’teki New York Borsasında düzenlenen gonk törenine katılmak için ABD’ye gittim. Yani kısa bir Asya, Avrupa, Amerika turu yapmış olduk. *** Biz Türkiye olarak daha çok vergilerle ve ticaretle geçiniyoruz, tek avantajımız stratejik coğrafya. Oysa Bakü sokakları neft (petrol) kokar. Hakeza Asya’daki bütün Türk cumhuriyetleri, yer altı zenginliklerinin üzerinde… Kazakistan’da da uranyum dâhil, ne ararsan var. Avrupa dersen, sanayide iki asır önce yakaladığı başarının meyvelerini yemekte hâlâ… Tabii bir de kurdukları sömürü düzeninin! Enerji kaynakları ve kıymetli cevhere sahip olmayan bu bölgenin yaşadığı müreffeh hayatın neticesi, sömürdükleri ülkelerden aldıkları göçle sokaklarına yansımış zaten. Sayelerinde zengin oldukları ülkelerin vatandaşlarını (daha çok Afrikalılar) aynı zamanda iş gücü olarak kullanmaktalar. ABD’de ise paranın ve ticaretin gücü hâkim. Ve tabii yine aynı sömürgeci zihniyetin. Rockefeller binasının önündeki Atlas Heykeli’ne yansıttıkları gibi, dünyayı biz yönetiyoruz mesajı var her tarafta. Bu devasa binanın hemen karşısında Saint Patrick Katedrali’nin olması tesadüf değil elbet. Katedrale ismini veren Aziz Patrick, Katolik Hristiyanlar için büyük öneme sahip. Rockefeller Center ile katedral arasındaki Atlas Heykeli, Yunan mitolojisindeki Zeus tarafından gök kubbeyi omuzlarında taşıması için cezalandırılmış bir titanı temsil etmekte. Yani Rockefeller, bu görevi üstlendiğini ima etmekte. Biz dâhil, bütün dünya ekonomisine yön verenler, silah satarak, bağışlayarak savaşları körükleyenler ve şimdi de kurdukları düzeni internet teknolojisini kullanarak başka bir mecraya daha taşıyanlar işte bu devasa gökdelenlerden yönetilmekte. İşte bu havayı teneffüs edince, Türkiye’nin hiç değilse savunma sanayiinde elde ettiği büyük başarının, yeni yeni oluşan teknoloji ekosisteminin değeri daha iyi anlaşılmakta. Pek çok konuda geride kalsak da, yakaladığımız bu ivmeyi asla tökezletmememiz, tarihî fırsatı akamete uğratmamamız lazım ki, umudumuzu başka alanlara da taşıyabilelim. Yoksa yeniden zincire vurulma korkumuz en az bir yüz yıl daha gerçeğe dönüşür. Hem de daha ağır bedeller ödetilerek! *** Dünyada neler........