Çok normal şeylermiş gibi… Gözümüzü o kadar alıştırdılar ki!.. Denizde lastik botlarda dalgalarla boğuşan insanlara... Gemilerin halatlarını kemirerek hayatta kalmaya çalışanlara… Evinde oturan insanların üzerine atılan bombalara… Sivillerin rastgele ağır silahlarla taranmasına… *** Güçsüzün malına, canına, namusuna göz dikenlerin… İnsanlığa dair hiçbir değere, hakka-hukuka riayet etmeyenlerin normal davranışlar sergiliyormuşçasına kabul gördüğü… Kalkışa geçen uçağın tekerine, kanadına tutunarak hayatını kurtarabileceğini zanneden çaresiz insanların bulunduğu bir dünya. Sonra sıra Gazze vahşetine geldi. Bütün kapıları kapatılmış, ölümün her türlüsünün üzerlerinde tatbik edildiği yüz binlerin kıyımına… CNN muhabiri, orada gördüklerini şöyle özetliyordu: Çok savaş bölgesi, çok kıyım gördüm; Gazze gibisini görmedim. İnsanlık ruhunun da öldüğüne ilk defa Gazze’de şahit oldum. *** Günlerdir aç, aylardır bitap, bütün ailesini kaybetmiş Suriyeli çocuğun feryadını hatırlarsınız… “Sizi Allah’a şikâyet edeceğim” diyordu. ABD’nin Irak’a açtığı savaştan bu tarafa, bakın bölgemizde neler oldu! Savaşın sıçratıldığı Suriye’de ve etrafımızdaki birçok ülkede o günahsız yavrucak gibi milyonlarca masum öldü. Bunların çok büyük kısmı da Müslümandı… İnsanlar katledilirken keyfine bakanlar, hatta katillerle sırf güçlü oldukları için iş tutanlar, bu ateşin şimdi kendilerine yaklaştığını görünce endişeye kapıldı. 2018’den bu tarafa dikkat çekmeye çalıştığım, “Şu günübirlik meselelere bu gözle bakın, gaflete kapılmayalım” diye defaatle okumaya ve okutmaya uğraştığım yeni........