Senden ayrı düşen baht-ı karadır Gör ki Kadir Mevla’m neler yaratır Bu yazıyı güzel bir Rize sabahında, şelale ve deniz manzarasının bir araya geldiği büyüleyici bir atmosferde yazıyorum. Hani yazar, yazmasam ölecektim, diyor ya; işte beni de yazmaya mecbur eden tam da bu ruh hâlidir. Sonbahar havaları kendini iyiden iyiye hissettirmeye başladı. Kış çerisi cephane biriktirmekle meşgul, hücuma geçmek için hazırlıklara koyuldu. Yaz melikesi bu baskılar karşısında daha ne kadar dayanabilir bilemiyorum. Ya teslim olacak, yerin altına çekilip müdafaa hazırlıklarına başlayacak, ya da vuruşa vuruşa geri çekilecek. Şimdilik bekleyip görmekten başka çaremiz yok. Baharda tabiata nefes olan meltem, yerini çiçeklerin soluğunu kesen sert rüzgârlara bıraktı. Ağaçların yüzü endişeden sararmaya başladı. Yapraklar, huzurun ve sükunun son demlerini sürmekte. Sırası gelenler bir bir dalından düşmekte, kendilerini âdeta bir semazen gibi döne döne ebedî istirahatgâhı olan toprağın kollarına bırakmakta. “Döndükçe etekler yelpazelenmekte / Döndükçe gönülde aşk........