Gönülsüz kelimelerim |
Umulmadık yerden geldi bu defa sorular… Başımıza gelenler esasında dünyada olduğumuzu bize sıkça hatırlatan imtihanlar! İmtihanlar ve imtihanlar…
Kalbimin yükünü taşıyamadığım günlere merhaba! Bahçede unutulmuş en sevdiğim çiçekler hem solmuş hem de unutulmuş… Oysa kavuşunca kırlara kalbim yerinden çıkacak gibi olurdu. İçimdeki çocuksu coşkuyu yaşamayan biriyle hayat hakikaten çok acı olurdu. Bu günlerde gönülsüz kelimelerim, gönülsüz tüm cümlelerim! Gönlü kırık tüm hecelerin… İçimde aşılmaz yorgunlukların kederli umudu, dizlerimde değiştiremediklerimin sancısı! Kalbim ürkek bir serçe misali konmaya korkuyor bilmediği dallara… Zihnim çaresiz dönüp duran düşüncelerin girdabında! Belki de bazı kitaplar yarım kalmalı, bazı şiirlerse hep eksik…
Büyük bir hüzne bulandı içim,
Anlaşılmayı bekleyen kuşlar gibiyim.
Kanatları olan ama uçamayan…
Uçma korkusu değil bu, konacağı yerdeki tehlikeleri önceden sezimleyen bir kuş!
Sezen ve sesi kısılana kadar yardım istedikten sonra artık tek bir kelime bile etmeyen…
Artık ben söylemiştim bile demek istemeyen bir kuş!
Kalbimin kuşu…
Biraz kulak verilse nidasına her şey çok daha başka olabilirdi.
Bilirsin, her yolun bir çıkışı........