Evet insan kelimenin tam anlamışla düşündüğü şeydir. Düşüncelerinin toplamı karakterini oluşturur. Eylem düşünce filizidir; neşe ve keder onun meyveleridir, bu yüzden insan kendi çiftliğinde yetiştirdiği tatlı ve acı meyveleri toplar. Doğru düşünce asil ve ulvi bir karakteri oluştururken, adi ve kötü karakter de aynı şekilde sürekli olarak benimsenen alçakça düşüncelerin bir neticesidir. İnsanı olgunlaştıran da ham bırakan da kendisidir. İnsan düşüncelerini doğru seçerek ve yerinde uygulayarak ilahi mükemmelliğe ulaşır. Düşüncelerini kötüye kullanarak ve yanlış yerlerde uygulayarak hayvanlardan bile alt seviyeye düşer. Bu iki uç arasındaki her şey karakterinin aşamalarıdır ve insan hem bunun sahibi hem de efendisidir. Altın ve elmas yalnızca daha fazla araştırma ve teknik bilgiyle elde edilir, aynı şekilde insan ruhundaki cevhere ulaşmak için daha derinleri kazdıkça kendi varlığı ile bağlantılı her türlü gerçeği bulabilir. “Aklımızdaki düşünceler bizi anlatır, ne olduğumuzu düşünce ile yoğrulup hangi şekli aldığımızı. Kişi eğer kötü düşüncelere sahip ise, acı peşine dolanır ve onunla yuvarlanıp gider… … Kişi eğer temiz düşüncelere sahipse mutluluk da onu izler kendi gölgesinde elbette.”........