“Evde kimse olmasa da akşam namazı sonrası mutlaka, ışıkların yandığını gördüklerini söylerler...” Hatırama bugün de devam ediyorum... Hiçbir günahı olmayan adam arazisinde kesilen onca ağacı kendisinin kesmediğini nasıl anlatsın? Bu iş onun hapse girmesine kadar varabilecek bir suçtur. Çaresiz, ormancıya tüfeği satmayı kabul eder. Ama, evraklarıyla tüfeği teslim ederken ormancıya; "Bana bu oyunu kurdun. Beni, tüfeği satmaya mecbur bıraktın. Bu silahın hayrını göremeyesin!" demeyi de ihmal etmez... Aradan çok uzun seneler geçer. Ormancı artık emekli olmuş çocukları büyümüş, çoğu evlenip çoluk çocuğa karışmıştır. Bu arada oğlu da Türkiye'nin sayılı üniversitesinden birinde okulunun en parlak öğrencisi olarak tahsiline devam etmektedir. Çocuklarına karşı da despot olan ormancının........