“Hepsi işlenmiş en ince detaylı oyalar gibi dimağımıza. Keşkelerle anıyoruz o günleri...” Hatırama devam ediyorum... Az mı düştük duvar üstlerinden. Ağaç dallarında az mı asılı kaldık? Bir gün hiç unutmam kırmızı dut bulmuştuk başka mahallede. Dut yedikten sonra yüzümüze damlattık sularını, gören telaşlanmıştı yüzümüzde kan var diye, biz gülümseyince anlaşılmıştı numara. Kâğıttan küçük uçurtmalar yapardık Ersin'le, çok zevkli idi uçurması. Yana yana uçururken birbirimize sınıftaki kızlardan bahsederdik çocukça. Ah Fatma ah, kaç kişinin gönlüne girdin bir bilsen. İlkokul 3’üncü sınıfta gelmişti Almanya'dan bizim sınıfa. Okulun ilk günü 12 Eylül 1988. “Ne güzel kız” demiştim. O küçük evli sokakların akşamları da eğlenceli idi. Hele büyükler de saklambaç oynarsa tadından yenmezdi... Kapı........

© Türkiye