Taburcu olduk ama... |
“O bir haftayı, sabah iş yerine gidip akşama doğru hastaneye gelerek geçirmiş olduk.”
Hatırama bugün de devam ediyorum... Ara sıra da olsa içeri geçerek yoğun bakıma uğrayıp eşim hakkında bilgi alıyorduk. Durumunun aynı olduğunu beklememiz gerektiğini söylüyorlardı sürekli.
Pazartesiyi iple çektik... Mesai başlayınca doktorlar da gelmeye başlamıştı. Doktorların yapmış olduğu kontrollerde hastamınız durumunun iyiye gittiği ve değerlerinin iyi olduğu bize söylendi. Belli bir saatten sonra acil yoğun bakımın koğuşuna alındı. “Gözetim altında bulunmasına orada devam edilecek” denildi. Ayrıca pazartesi işe gitmem gerekiyordu. İş yerine haber vermem onların da anlayışla karşılamaları, yapılacak işleri arkadaşların aralarında yardımlaşarak yapmaları beni biraz olsun rahatlatmıştı. Hiç değilse aklım işte........