Kırk yıllık arkadaşımdı... |
“Hakkını helal et dostum. Ben gidiyorum. Bu seninle belki de son görüşmemizdir” dedi.
Kırk yıllık arkadaşımdı Ahmet. Herkes ona “otomatik” diye lakap takmasına rağmen ben bir kez bile bu şekilde kendisine hitap etmemiştim. Ona niye böyle söyleniyor, bunu da kimse bilmiyordu.
Bildiğim tek şey varsa o da Ahmet'in sözüne güvenilir dost canlısı donanımlı birisi olduğuydu. Bilgiliydi vatan sevdalısı mert bir kimseydi. Bu hazırcevap insana bir insan sırtını endişe etmeden dönebilir, ona sırtını dayayabilirdi. Bu biraz da dedikodu üretmeyen, kibir nedir bilmeyen; herkese “dostum” diye hitap eden samimi biri olmasındandı.
Onunla arada güzel sohbetlerimiz oluyordu. Ara sıra bana derdi ki:
“Biliyor musun kızma ama seni kıskanıyorum dostum. Muhteşem eserler üretiyorsun. Feyiz alıyorum yazdıklarından. Gönüllerde iz........