“Kız tarafı kızını, gelin arabası yapılan kağnıya götürürken bile gözyaşıyla uğurlardı...” Uzun kış gecelerinde evimiz dolar taşardı. Bazen dedelerimizin bazen mahallemizin ihtiyar kadınlarının anlattıkları hikâyeler ve acı yaşanmışlıkları dinlerken üzülür bugünkü hâlimize şükrederdik. Savaşlar ve göçler yüzünden bu güzel topraklarda nice zaman huzur olmamış, kan ve gözyaşı haneleri sarmış, şehitlik ve gazilik; yetimlik ve öksüzlük gibi sözler duyanları yaşayanları hep yaralamış öyle ki bu yürek acısıyla normal sevinilecek bir duruma dahi sevinilememiş sevinci bile sessiz yaşamak tercih edilmiştir. Çocukluğum, Osmanlının son yirmi beş yılını yaşayan büyüklerle geçti. Onlar bu çileli yıllarda her türlü acıyı, fakirliği, hastalığı görmüş, yaşamış... Çetelerin elinden neler çekmişler. Seferberlik........

© Türkiye