Geçen sene Yıldız Teknik Üniversitesi kampüsünde ufak çaplı bir köpek saldırısına uğramış ve başımdan geçenleri yazmıştım. Önceleri kampüsteki köpeklerin varlığından mutlu olduğumu ama saldırıya uğrayınca işlerin değiştiğinden falan bahsettiğim esprili bir yazıydı. Yazıyı yayınlayınca hayvanseverler tarafından bayağı bir hırpalandım. Sanki ben köpeklere saldırıp kovalamışım gibi bir hava oluştu. Sokak köpeklerinden özür dileyecek kıvama geldim neredeyse!.. Aynı yazıyı bu sene de yayınladım. Bir sene içinde nasıl bir değişim olmuşsa bu sefer diğer cepheden bir saldırı geldi. İlk başlarda köpeklerle ilgili hissettiğim olumlu duygulardan dolayı bayağı bir sinirlenen oldu. Öfkeli yorumlar alt alta dizildi. Sokak köpekleriyle mücadele etmek için saldırıya uğramayı mı bekledin? Empati yoksunu! Sana saldırmasalar umurunda değil yani, öyle mi? Sana dokunmayan köpek bin yaşasın değil mi? Sizin gibiler yüzünden çoğalıyor bu hayvanlar... falan filan… Şaşırdım kaldım ve şunu çok iyi anladım; Herhangi bir konuda karşıt görüşün güçlenmesini istiyorsanız, kendi davanızı çok fanatik bir şekilde savunacaksınız. Ne kadar sertleşirseniz, karşı taraf o kadar kalabalıklaşıyor. Eğer güçlü kalmak istiyorsanız da efendi........