Sovyet liderlerinden Stalin’e atfedilen bir söz vardır: “Bir ölüm trajedi, 1 milyon ölüm ise istatistiktir.” Geçen yüzyılın en zalim diktatörlerinden olan Stalin bugün Filistin’de yaşananları görseydi, herhâlde bu sözünün ne kadar isabetli olduğuyla övünürdü. İsrail’in yaptıklarına mümkün olduğunca gözlerini kapatan New York Times bile Gazze’deki ölü sayısının 30 bini geçtiğini haberleştirmek zorunda kaldı. Gazze’de yardım dağıtan bir kamyon önündeki kalabalığa İsrail askerlerinin ateş açması sonucu 100’den fazla Filistinlinin katledilmesi ve 700’ünün yaralanmasıyla ilgili haberde, gazetenin birinci sayfasında “Gazze’de yaşayan her 73 Filistinliden birinin öldürüldüğünü” istatistiki bir bilgi olarak paylaştı. 30 bin, 100, 700, 73’te bir… Hepsi birer rakama indirgenmiş canlardan söz ediyoruz. Rakamlar arasında kaybolmuş on binlerce trajedi. 21. yüzyılda 30 bin insan, çocuk, kadın, yaşlı demeden karadan, denizden ve havadan yağdırılan bombalarla parça parça edildi, lime lime doğrandı. “Otokrasilere karşı yürütülen mücadelede özgür dünyanın liderliğini yaptığını” iddia eden ABD seyretmekle kalmadı, ilk günden itibaren katliamın durdurulması için BM’de yapılan tüm girişimleri bloke etti. İnsan hakları ve demokrasiyi kriter hâline getiren AB ülkelerinden dişe dokunur tek bir ses çıkmadı. Rehinelerin bırakılması için devreye giren Katar dışındaki Arap devletlerinin hiçbiri bu dramın sona ermesi için aktif rol almadılar. Arap Birliği devletlerinin tümü, konuyu Uluslararası Adalet Divanı’nın gündemine taşıyarak İsrail’e karşı soykırım davası açılmasını sağlayan Güney Afrika Cumhuriyeti’nin çabalarının yarısını dahi sergilemediler.........