Tiyatro ve sinema sanatçısı Şevket Altuğ’un sosyal medyada yayılan açıklamaları ses getirdi. Altuğ sizi ekranda neden göremiyoruz sorusuna bakın nasıl cevap vermiş:

“Ana akım medyaya sokulan ABD’li ‘uzmanlar’ tarafından Türk toplumunun değerleri değiştirildi! Bütün dizilerde tabanca, tüfek, mafya, yatak, aldatma… Millet birbirini öldürüyor! Bu ortamda ben olamam. Çünkü biz yaptığımız işlerde topluma sevgiyi, hoşgörüyü, toleransı, mahalle kültürünü, birlikte yaşamayı ve dayanışmayı öğretmeye çalıştık. Böyle bir senaryoyla karşılaşırsam, yaşıma rağmen hâlâ oynayabilirim. Ama karşılaşacağımı pek zannetmiyorum. Toplumu TV’lerde ‘CIA eliyle’ kirlettiler; mahvedip böldüler. Gündüz kuşağı zaten rezalet ama kimse umursamıyor! Bilinçli bir tükenişe götürüyorlar...”

Bunun gibi operasyonlara maruz kalan hiçbir devlet ayakta kalamaz. Devlet dediğimiz yapı sağlıklı bir cemiyetle ayakta kalır. Cemiyetin çürüdüğü daha doğrusu çürütüldüğü bir memleket ufak bir sarsıntıda yıkılır.

Şevket Altuğ’un yukarıdaki tespitleri harfiyen doğru. Olup bitenleri anlamamak için çok saf olmak gerekir. Bizler CIA deyince bond çantalı casuslar arıyoruz! Hâlbuki casuslar hassas gördükleri her alana sızmış durumdalar. Bunlar yazar, bunlar yönetmen, bunlar yapımcı, bunlar artist... Servis edilen bütün yapımlar bir hedefi gerçekleştirmek gayesi güdüyor: Türk milletini çürütmek!..

Burada "bozmak" diyecektim. Fakat bozulan bir şeyin kolayca tamir edilebileceğini düşününce "çürütmek" tabirini kullandım. Çünkü çürüyen bir şeyi yeniden toparlamak çok zordur!..

Ne yazık ki hedeflerine büyük ölçüde vardılar. Son zamanlarda işlenen cinayetleri gözünüzün önüne getirirseniz ne demek istediğimizi anlarsınız. On beş yaşındaki bir çocuk babasını öldürüyor, bir baba bütün ailesini katlediyor, bir anne kızı tarafından camdan atılıyor. Nihayet ana akım bir medyada yaşananlar eyvah eyvah dedirtiyor.

Maalesef bütün bunlar milletimizin bir pelte hâline geldiğinin işaretidir. Bütün değerlerini yitirip nefsiyle baş başa kalmış bir cemiyetle muhatabız. İşin kötüsü bu saatten sonra işi toparlamak mümkün değil. En azından bu iş iğneyle kuyu kazmak kadar zor. Zira iyilikler yokuş çıkar gibi, kötülükler bir sel gibi yayılır. İdarecilerimizin “kadın, kadın, kadın” dediği yıllarda birileri tarlamızı sürüp durdu!..

Tarih dizilerinde dahi bir adamın etrafını hep hain gösterdiler. Biz hainlerle mi dünyaya insanlık ve ahlak dersi verdik, medeniyet hamleleri gerçekleştirdik desek de anlatamadık. Her akşam dizilerle cemiyet çürüyor, zemin kayıyor diye haykırdık. Gelin görün ki haykırdığımızla kaldık.

Kendimizi aldatmayalım!

Davayı Türk aile yapısını koruyamamakla kaybettik. Kadınlarımıza sahip çıkamadık! Üstelik bunu “kadın” diyerek yaptık. Kadın istihdamına hep olumlu bir mana yükledik. Her yıl şu kadar daha kadın istihdamı sağladık diye övünüp durduk.

Bu tavrın neye mal olduğu konusunda ise hiç kafa yormadık. Bilemedik veya bilmek istemedik ki; kadını evinden söküp alırsak yeni nesilleri kim yetiştirecek? Baba işte, anne........

© Türkiye