Herkesin gözü temasta olduğunun elindeki imkânlarda. Çalışan, şirketi adına bir ürün satıyor, bir servis veriyor. Kazandırdığı parayı görünce gözleri büyüyor. “Benim maaşımı üç günde kazanıyor” diyerek hesaplar yapıyor. Çalıştığı iş yerinin kirasını, stopajını, ödenen sigortaları, yemek faturalarını, ay sonu ödenen vergileri görmüyor. Patron çalışana maaş öderken gözleri büyüyor. Yıllık izne çıktığında, akşam mesai bitiminde evine koştuğunda rahatsız oluyor. Kendisi kadar stres çekmediğinden, işleri dert etmediğinden dert yanıyor. İkisininki de bir seçiş. Her seçiş de bir vazgeçiş. Evlenmeyi tercih ediyorsan bekârlığın serbestliğinden vazgeçiyorsundur. Evlat sahibi olmayı istiyorsan her istediğini yapma özgürlüğünden vazgeçiyorsundur. Yurt dışına taşınmaya karar verdiysen annene, babana, memleketindeki sevdiğin yerlere, çocukluk arkadaşlarına her istediğinde gitme özgürlüğünden vazgeçiyorsundur. Malumunuz bu aralar gurbetçilerin dönüş günleri. Her gün haberlerde gözü yaşlı gurbetçi görüntüleri. Birileri de bunu, yani ülkesinde kalanla gidenin arasındaki bağı zayıflatmak için kaşımayı seviyor. Yaşadığı ülkeye giden gurbetçi durup ağlayarak tekrar Kapıkule’den girmeye çalışmıyor ki. Altı üstü mikrofon uzatılıp da yarası deşildiğinde gözleri doluyor. Dolmasın mı? Hemen Almanya’daki salatalık fiyatı ile Türkiye’deki fiyatının avro karşılığı kıyaslaması. Yahu konu salatalığa ne ara geldi. Bu kez de sokaklarda âdeta insanları kışkırtmak........

© Türkiye