Behlül Dânâ hazretleri meczub bir Hak âşığıdır. Hâl ehli bir velîydi. Çocuklar, taş attılar bir gün kendisine. Bir taş vücûduna isâbet etti. Ve kanattı orasını. Yine de kızmayıp; “Ey çocuklar! Attığınız taşlar vücûdumu kanattı. Ama bu da Allah'tandır. Bir günah işlemişim ki, bu iş geldi başıma” dedi. Çocuklar mahcup oldu! Özür dilediler kendisinden. ●........