Kenneth Roth was 29 jaar lang directeur van de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch (HRW). Nadat hij vorig jaar met pensioen ging, werd hij benaderd door de universiteit Harvard: zou hij ervoor voelen senior fellow te worden bij de afdeling mensenrechtenpolitiek? Dat wilde Roth wel – tegen Harvard zeg je geen nee – maar tot een benoeming kwam het nooit.
Als directeur van HRW had hij vijanden gemaakt, Rusland, China, Turkije, dat soort landen. En ook Israël. Dat brak hem nu op: vanwege zijn ‘anti-Israëlische partijdigheid’ werd zijn komst naar Harvard gevetood. Dat krijg je als je een rapport publiceert met als ondertitel ‘De Israëlische autoriteiten en de misdaden van apartheid en onderdrukking’, zoals HRW in 2021 deed. “De rector van Harvard liet zich niet in de luren leggen door de morele schijn van Roth en HRW”, juichte de Israëlische club NGO Monitor. “Hij doorzag Roths doorslaggevende rol in het legitimeren van antisemitisme.” Een laag verwijt aan de zoon van een Joodse vluchteling uit nazi-Duitsland.
In 2021 kwam ook de Israëlische mensenrechtenorganisatie B’Tselem met een rapport over de ongelijke rechten voor Palestijnen. De titel: ‘Dit is apartheid’. Israël hanteert een systeem van ‘overheersing van één groep over een andere’, aldus B’Tselem. “Joodse burgers hebben het monopolie op de politieke macht. Alleen zij hebben echt een plek aan de tafel waar hun lot en dat van de Palestijnen wordt beslist. Dit is geen democratie. Dit is apartheid.” De toenmalige minister van onderwijs reageerde meteen met een ban. Organisaties die Israël een apartheidsstaat noemden, mochten niet langer lezingen geven op scholen.
Een woord laat zich echter niet zomaar verjagen. Ook schrijver David Grossman, die in november de Erasmusprijs kreeg, spreekt over een ‘apartheidsrealiteit’ in de Palestijnse gebieden, de term ‘bezetting’ is hem inmiddels te mild. Niet verrassend dat hij in een haatcampagne werd bestempeld als verrader, hij zou behoren tot de ‘Mollen in de cultuur’, door het buitenland betaalde agenten die de staat en het leger ondermijnen. Een schaamteloos verwijt aan een man wiens zoon sneuvelde als militair in de Libanon-oorlog van 2006.
Het moge duidelijk zijn uit deze voorbeelden: Op1-presentatrice Natasja Gibbs verkeerde in goed gezelschap toen ze in een interview met Gert-Jan Segers – toen nog in functie – begon over ‘het apartheidsregime van Israël jegens de Palestijnen’. En het was voorspelbaar dat ze vervolgens doelwit zou worden van felle kritiek. Het Cidi sprak in De Telegraaf van ‘desinformatie die aanzet tot Jodenhaat’ en er ging een georganiseerde stroom van klachtbrieven naar de NPO Ombudsman. Daarbij speelde een rol dat Gibbs en medepresentatrice Nadia Moussaid eerst met Segers spraken over Iran – waarom protesteert hij in dat geval wel en in het geval van de Palestijnen niet? Geen illegitieme vraag, al was het beter geweest erbij te zeggen dat Israël niet Iran is; nu ging het in de kritiek steeds om de vergelijking tussen beide landen.
Intussen zet de ultrarechtse nieuwe regering in Israël de annexatiepolitiek vastbesloten voort. Premier Netanyahu spreekt openlijk van een ‘exclusief’ Joods recht op ‘het hele land Israël’. Klinkt als apartheid, als je het mij vraagt.
Drie keer per week schrijft Stevo Akkerman een column waarin hij de ‘keiharde nuance’ en het ‘onverbiddelijke enerzijds-anderzijds’ preekt. Lees ze hier terug.
Het was voorspelbaar dat Gibbs doelwit zou worden van felle kritiek
Kenneth Roth was 29 jaar lang directeur van de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch (HRW). Nadat hij vorig jaar met pensioen ging, werd hij benaderd door de universiteit Harvard: zou hij ervoor voelen senior fellow te worden bij de afdeling mensenrechtenpolitiek? Dat wilde Roth wel – tegen Harvard zeg je geen nee – maar tot een benoeming kwam het nooit.
Als directeur van HRW had hij vijanden gemaakt, Rusland, China, Turkije, dat soort landen. En ook Israël. Dat brak hem nu op: vanwege zijn ‘anti-Israëlische partijdigheid’ werd zijn komst naar Harvard gevetood. Dat krijg je als je een rapport publiceert met als ondertitel ‘De Israëlische autoriteiten en de misdaden van apartheid en onderdrukking’, zoals HRW in 2021 deed. “De rector van Harvard liet zich niet in de luren leggen door de morele schijn van Roth en HRW”, juichte de........
© Trouw
visit website
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Yara Hawari
Marwan Bishara
Patrick Gathara
Andrew Mitrovica
Hipolitus Wangge
Priyamvada Gopal
Brahma Chellaney
Tafi Mhaka
