De hele dag al die regels in mijn hoofd uit een nummer van Boudewijn de Groot. Over zijn zoontje. ‘Als ie maar geen voetballer wordt, ze schoppen hem misschien half dood. Maar liever dat nog dan het bord voor zijn kop van de zakenman, want daar wordt hij alleen maar slechter van.’ Nog even geprobeerd het woord ‘zakenman’ te variëren met ‘politicus’, maar qua ritme werkte dat niet.

Het is maar een liedje, geen beschouwing. Een beetje ongenuanceerd is het ook. Maar als soundtrack bij het naderende WK in Qatar voldoet het uitstekend. Wat daar staat te gebeuren is precies de samensmelting van sport, geld en macht die de wereld niet nodig heeft. En die mensen kapot maakt, getuige ook het indringende stuk dat Trouw zaterdag bracht over de slaven van Qatar. Je hoeft maar even te ruiken aan het dossier-Qatar om te concluderen dat het zaakje stinkt.

Er waren genoeg redenen geweest om het toernooi een keertje over te slaan, zelfs Louis van Gaal vindt het ‘belachelijk’ dat het WK in Qatar wordt gehouden. Des te pijnlijker dat het kabinet – gesteund door VVD en CDA –een officiële afvaardiging wil sturen. Van de VVD had ik niet anders verwacht, maar het CDA stelt me toch teleur – al ben ik tegelijkertijd teleurgesteld over mijn eigen teleurstelling. Wat had ik dan verwacht? ‘Maar liever dat nog, dan het bord voor de kop…’

Het schandaal van Qatar begon al bij de corrupte toewijzing van het WK door de Fifa, het werd gevolgd door de uitbuiting en mishandeling van arbeiders uit lagelonenlanden, obscure wapenleveranties, zorgen over de positie van seksuele minderheden en beperking van de persvrijheid. Hoeveel doden er zijn gevallen bij de bouw van de stadions en de aanleg van de bijhorende infrastructuur zal waarschijnlijk nooit exact kunnen worden vastgesteld. Het ontbreekt aan betrouwbare registraties en het is niet eenvoudig te bewijzen dat wat als een natuurlijke dood staat genoteerd in werkelijkheid een WK-dood is.

Maar het Trouw-stuk over Gaziur Rahman – afkomstig uit Bangladesh, gebroken in Qatar – geeft alle aanleiding om de bewering van de Fifa dat het gaat om niet meer dan drie doden hartgrondig te wantrouwen, en eerder uit te gaan van onderzoek van The Guardian, dat uitkwam op 6500 doden, verspreid over tien jaar. Oud-voetballer Ronald de Boer, die zich door Qatar heeft laten inhuren als ‘ambassadeur’ van het WK, doet dit af als ‘totale onzin’. Daarvoor moet hij wel de ogen sluiten voor het feit dat tussen 2010 en 2019 in totaal 15.021 buitenlanders stierven in Qatar, en dat de opgegeven doodsoorzaken – aldus Amnesty International – ‘op grote schaal vaag en onbetrouwbaar zijn’. Dan wordt hartfalen vermeld of cardiovasculaire problemen, zonder verdere informatie. ‘Ongespecificeerd’ staat er dan, maar mij lukt het niet om daarbij het woord ‘WK’ te onderdrukken.

We moeten op hoog niveau, misschien zelfs koninklijk, aanwezig zijn in Qatar, zegt het kabinet, want er zijn Nederlandse belangen in het geding. Die belangen zijn reëel, maar daarvoor hebben we de gebruikelijke diplomatieke betrekkingen. Het stadion is in Qatar een plaats delict, daar horen wij niet thuis.

Drie keer per week schrijft Stevo Akkerman een column waarin hij de ‘keiharde nuance’ en het ‘onverbiddelijke enerzijds-anderzijds’ preekt. Lees ze hier terug.