Als je de Iraanse vrouwen bewondert die het strikt-islamitische regime trotseren en hun hoofddoek afwerpen, en tegelijkertijd vindt dat vrouwen altijd, ook in Nederland, het recht hebben een hoofddoek te dragen, of welk kledingstuk dan ook.

Als je weet dat er onafhankelijke, interessante en verstandige vrouwen zijn die een hoofddoek dragen, maar niet begrijpt waarom ze dat doen – is het geen onderdeel van een religieus systeem dat vrouwelijkheid ziet als een gevaar voor de man?

Als je in De Volkskrant leest over hoofddoekdwang in Nederland, en blij bent in dat artikel een vrouw aan te treffen die opkomt voor meisjes en vrouwen die van de hoofddoek af willen, terwijl zijzelf er een draagt.

Als je je herinnert hoe ongelukkig je was onder de dwang van je eigen kerkelijke jeugd, maar toch niet zou hebben gewild dat een seculiere overheid je daarvan had bevrijd – dat moest je zelf doen.

Als je vindt dat het goed is dat de regering werk maakt van de fotoshop-kunsten van Forum-parlementariër Pepijn van Houwelingen, die twee ministers afbeeldde met een grote nazivlag in hun handen, terwijl je toch ook vindt dat het mensen vrijstaat te wijzen op parallellen tussen Forum en het nationaal-socialisme, al zou je zelf misschien liever naar het fascisme grijpen.

Als je denkt dat Kamervoorzitter Bergkamp de vuilspuiterij van Forum eerder het zwijgen zou moeten opleggen, maar moeite hebt met een kabinet dat wegloopt uit de Kamer. Als je gelooft dat weglopen niet helpt, en tegelijkertijd vindt dat het dan ook zou moeten bij de tirades van Wilders, en niet alleen als ministers geschoffeerd worden; vaak treft het razen en tieren hele bevolkingsgroepen, zoals vrouwen met hoofddoekjes.

Als je meent dat rechts een woke-spook van enorme proporties heeft opgeblazen om allerlei vormen van emancipatie en activisme in een kwaad daglicht te stellen, maar ook moet vaststellen dat sommige activisten zo onverdraagzaam en sektarisch zijn dat ze zichzelf onmogelijk maken.

Als je denkt dat nogal overdreven wordt gereageerd op het voorstel om de geslachtsvermelding in het paspoort gemakkelijker te laten wijzigen; de ‘deskundigenverklaring’ die daarvoor tot dusver vereist was, werd toch al nooit geweigerd. Terwijl je tegelijkertijd moet toegeven dat het je op gendergebied soms duizelt, vooral sinds een psychologe en seksuologe in Trouw zei dat er ‘wel veertig verschillende gender-identiteiten zijn, en waarschijnlijk zelfs meer’.

Als je ervan overtuigd bent dat Russen die Poetins mobilisatie ontvluchten niet moeten worden geweigerd aan de Europese grenzen, omdat ze niet verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor een oorlog die een dictator is begonnen. Maar ook begrijpt dat vanuit de Baltische landen wordt gezegd dat ze in hun eigen land moeten blijven: ‘Om te vechten. Tegen Poetin’.

Als je er eens goed voor gaat zitten om dat lange tv-interview met Mark Rutte te zien, en gaandeweg alleen maar meer voorstander wordt van een limiet van twee termijnen voor een minister-president. Terwijl je weet dat je zo’n limiet bij een andere premier misschien wel ernstig zou betreuren.

Als dit allemaal zo is en je wilt nu graag even zuchten, dan mag dat.

Drie keer per week schrijft Stevo Akkerman een column waarin hij de ‘keiharde nuance’ en het ‘onverbiddelijke enerzijds-anderzijds’ preekt. Lees ze hier terug.