Mijn nieuwe smartphone is letterlijk en figuurlijk groen. Ik heb namelijk een Fairphone 4 gekocht, een duurzamer alternatief voor de smartphones van de grote merken. Fairphone, het Nederlandse bedrijf achter deze telefoon, heeft als missie om “door het creëren van een levensvatbare markt voor ethische elektronica, de gehele industrie te motiveren om verantwoorder te handelen”. Nobel, want met de productie van smartphones is veel mis.
Zo worden de zeldzame metalen die in deze telefoons zitten onder erbarmelijke arbeidsomstandigheden en met veel milieuschade gewonnen. Ook wordt er flink wat CO2 uitgestoten bij de productie van nieuwe smartphones. En met een gemiddelde levensduur van 2,7 jaar belanden deze telefoons veel te snel in het elektronisch afval, de snelst groeiende afvalstroom op aarde. Echte problemen dus, waar Fairphone helaas niet de oplossing voor is.
Begrijp me niet verkeerd, Fairphone zet wel degelijk stappen om de salarissen, veiligheid en andere arbeidsomstandigheden bij hun leveranciers te verbeteren. Daarnaast gaat Fairphone actief de verspilling van grondstoffen tegen door voor iedere nieuwe Fairphone 4 een andere smartphone te recyclen. En omdat niet produceren de beste manier van grondstoffen besparen is, zijn Fairphones zo ontworpen dat ze eenvoudig thuis te repareren zijn.
Dat laatste is precies waar ik naar op zoek was. Met mijn oude smartphone was niet zoveel mis. Wel lag die telefoon bijna permanent aan de lader. De batterij had na vier jaar intensief gebruik zijn beste tijd wel gehad. Ik zou het prima gevonden hebben om de batterij van die telefoon te vervangen, dat is immers een paar honderd euro goedkoper dan een nieuwe smartphone.
Maar dat weten de smartphoneproducenten ook, en daarom maken zij het lastig om thuis batterijen en andere onderdelen te kunnen vervangen. Het is nou eenmaal lucratiever om nieuwe telefoons te verkopen in plaats van reserveonderdelen. Het is geen toeval dat slechts 40 procent van de 2,5 jaar oude smartphones nog in gebruik zijn. Fairphone doet dat een stuk beter met 80 procent van de 2,5 jaar oude Fairphones die nog gebruikt worden.
Deze goede intenties en resultaten ten spijt, aan het échte probleem kan Fairphone niets doen: zolang de smartphone-industrie roekeloos mag handelen zal die dat blijven doen. Fairphone is zelf een symptoom van dit probleem: alleen binnen een onethische industrie kan een ethisch alternatief ontstaan.
Daarom is het recente wetsvoorstel van de Europese Commissie over het duurzaam ontwerpen van smartphones en tablets teleurstellend. Producenten krijgen in dit wetsvoorstel bijvoorbeeld de vrijheid om óf een betrouwbare batterij te leveren óf de telefoon zo te ontwerpen dat eindgebruikers de batterij zelf kunnen vervangen. Het zou natuurlijk veel beter zijn als producenten goede batterijen moeten leveren die óók eenvoudig vervangen kunnen worden.
Een andere tekortkoming is dat producenten wel verplicht worden om reparatie-informatie en reserveonderdelen te gaan leveren, maar dat alleen aan professionele reparateurs hoeven te doen. Bovendien mogen de producenten zelf oordelen welke reparateurs competent genoeg zijn om reparaties uit te kunnen voeren. Zo blijft het dus ingewikkeld om een smartphone gerepareerd te krijgen.
Terug naar mijn Fairphone. Ik ben er blij mee. Toch zou ik veel blijer zijn als de Europese Commissie haar werk goed zou doen. Dan zou Fairphone niet het duurzame alternatief zijn, maar de standaard.
Ilyaz Nasrullah is consulent digitale strategie. Hij schrijft om de week een column voor Trouw. Lees ze hier terug.
Een Fairphone zou de standaard moeten worden
Mijn nieuwe smartphone is letterlijk en figuurlijk groen. Ik heb namelijk een Fairphone 4 gekocht, een duurzamer alternatief voor de smartphones van de grote merken. Fairphone, het Nederlandse bedrijf achter deze telefoon, heeft als missie om “door het creëren van een levensvatbare markt voor ethische elektronica, de gehele industrie te motiveren om verantwoorder te handelen”. Nobel, want met de productie van smartphones is veel mis.
Zo worden de zeldzame metalen die in deze telefoons zitten onder erbarmelijke arbeidsomstandigheden en met veel milieuschade gewonnen. Ook wordt er flink wat CO2 uitgestoten bij de productie van nieuwe smartphones. En met een gemiddelde levensduur van 2,7 jaar belanden deze telefoons veel te snel in het elektronisch afval, de snelst groeiende afvalstroom op aarde. Echte problemen dus, waar Fairphone helaas niet de oplossing voor is.
Begrijp me niet........
© Trouw
visit website
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Yara Hawari
Patrick Gathara
Marwan Bishara
Andrew Mitrovica
Tafi Mhaka
Jan Egeland
Hipolitus Wangge
Julie Bindel
Priyamvada Gopal
Mawlawi Amir Khan Muttaqi
