Met de zogeheten Europese Digitale Identiteit (EDI) wil de Europese Unie de datamacht van de Big Tech-bedrijven breken. Het idee achter de EDI is dat EU-burgers hun persoonlijke data in een app – een soort digitale portemonnee – kunnen bewaren, waarna zij zelf kunnen besluiten wanneer die gegevens gedeeld worden met anderen. Deze EDI-app kan bijvoorbeeld voor een hypotheekaanvraag gebruikt worden om identiteitsbewijzen, financiële informatie en andere gegevens veilig aan een hypotheekverstrekker te leveren. Baas over eigen data is een mooi principe, maar het venijn zit in de details. De EDI kan er ook voor zorgen dat burgers nóg meer data gaan delen met de techgiganten.
Aan de goede ideeën in het EDI-raamwerk van de EU is te zien dat dit niet de bedoeling is. Een partij die een EDI-app wil uitbrengen, zal ervoor moeten zorgen dat hun digitale portemonnee voldoet aan de strenge eisen die de EU aan zulke apps gaat stellen. Een belangrijke voorwaarde is dat de makers van EDI-apps de persoonlijke gegevens die in een digitale portemonnee zijn opgeslagen niet mogen combineren met andere gegevens die zij van de portemonneehouder hebben. Het komt erop neer dat Google, als het zo’n app zou uitbrengen, uw (digitale) identiteitsbewijs niet mag koppelen aan uw Google-account.
Het is dan ook contraproductief dat de EU een uitzondering op de voorwaarde heeft geformuleerd. Deze gegevens mogen wel gecombineerd worden als de houder van de digitale portemonnee daar toestemming voor geeft. Ik eet mijn (fysieke) portemonnee op als techbedrijven deze buitenkans niet met beide handen aangrijpen. Waarom zouden zij, met hun onstilbare datahonger, burgers niet proberen te verleiden deze toestemming aan hen te verlenen?
Het zal me ook niets verbazen als hiervoor het inmiddels oude vertrouwde wapen ‘gebruiksgemak’ van stal gehaald wordt. De EDI biedt in de huidige plannen van de EU namelijk geen totaaloplossing voor de consument.
Stel u bent op vakantie en wilt een auto huren. Het autoverhuurbedrijf wil niet alleen uw rijbewijs zien, maar heeft er ook een kopie van nodig. U had eerder al een digitale versie van uw rijbewijs in uw EDI-app geplaatst en gebruikt de app nu om een kopie naar het autoverhuurbedrijf te sturen. Maar voordat u de auto mee mag nemen, moet u uiteraard nog betalen. Daarom opent u uw betaalapp (Google Wallet of Apple Pay), betaalt contactloos en rijdt de zon tegemoet.
Als u zich afvraagt waarom u niet gewoon uw fysieke rijbewijs én bankpas zou gebruiken om de auto te huren, dan geef ik u geen ongelijk. Dat neemt alleen niet weg dat contactloos betalen met een betaalapp steeds populairder wordt. Er zijn genoeg mensen die pasjes te omslachtig vinden en liever hun telefoon gebruiken. Dat Google en Apple daardoor te weten komen waar zij winkelen en hoeveel geld zij daar uitgeven, hebben zij er blijkbaar voor over.
Deze ‘data in ruil voor gebruiksgemak’-deal is precies de overeenkomst die techbedrijven met burgers willen sluiten. Dat autoverhuurproces kunnen zij eenvoudiger voor u maken. Want waarom zou u eigenlijk twee apps moeten gebruiken in plaats van één? Gebruik de Big Tech EDI-app, die u met recht een digitale portemonnee kunt noemen: daar kunt u wél mee betalen. U hoeft alleen maar even toestemming te geven om de persoonlijke gegevens in uw EDI-app te koppelen aan uw Big Tech-account. Ik huiver bij de gedachte.
Ilyaz Nasrullah is consulent digitale strategie. Hij schrijft om de week een column voor Trouw. Lees ze hier terug.
De Europese Digitale Identiteit is een buitenkans voor Big Tech
Met de zogeheten Europese Digitale Identiteit (EDI) wil de Europese Unie de datamacht van de Big Tech-bedrijven breken. Het idee achter de EDI is dat EU-burgers hun persoonlijke data in een app – een soort digitale portemonnee – kunnen bewaren, waarna zij zelf kunnen besluiten wanneer die gegevens gedeeld worden met anderen. Deze EDI-app kan bijvoorbeeld voor een hypotheekaanvraag gebruikt worden om identiteitsbewijzen, financiële informatie en andere gegevens veilig aan een hypotheekverstrekker te leveren. Baas over eigen data is een mooi principe, maar het venijn zit in de details. De EDI kan er ook voor zorgen dat burgers nóg meer data gaan delen met de techgiganten.
Aan de goede ideeën in het EDI-raamwerk van de EU is te zien dat dit niet de bedoeling is. Een partij die een EDI-app wil uitbrengen, zal ervoor moeten zorgen dat hun digitale portemonnee voldoet aan de........
© Trouw
visit website
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Yara Hawari
Patrick Gathara
Marwan Bishara
Andrew Mitrovica
Tafi Mhaka
Jan Egeland
Hipolitus Wangge
Julie Bindel
Priyamvada Gopal
Mawlawi Amir Khan Muttaqi
