Tarih boyunca ilim ehli, toplumları doğruya yönlendiren, ahlak ve hikmetle insanları aydınlatan şahsiyetler olmuştur. Ancak ilmin en önemli özelliklerinden biri, onun siyasetle doğrudan iç içe olmaktan kaçınmasıyla bilinir. Çünkü siyaset, değişken menfaatlerin ve güç dengelerinin mücadele alanıyken, ilim hakikati aramanın ve topluma rehberlik etmenin merkezinde yer alır.

Tarihte büyük alimlerin bu gerçeği fark ederek siyasetten uzak durduklarını ve ilmin bağımsızlığını koruduklarını görmekteyiz.

İslam tarihinde birçok büyük alim, iktidar sahipleriyle mesafeli durmuş, ilmin vakarını korumuştur. Örneğin, Ahmed bin Hanbel, Abbasi halifelerinin Kur’an’ın mahluk olup olmadığı tartışmalarında kendisine baskı yapmalarına rağmen, ilmi duruşundan taviz vermemiş, işkencelere rağmen doğrularından ayrılmamıştır.

Ebu’l Vefa Hazretleri de dönemindeki siyasi çekişmelerden uzak durmuş, tüm ısrarlara rağmen Fatih Sultan Mehmet’i dergahına kabul etmemiş, ilmini ve irfanını insanlara yol göstermek için kullanmıştır.

Yakın tarihimizde ise Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri, siyasetin bir oyun alanı olduğunu ve........

© Tigris Haber