Hiç fark ettiniz mi, artık kimse “acelem yok” demiyor.

Her şey bir yerlere yetişme telaşında: mesajlar, işler, bildirimler, teslimatlar, biz…

Sanki dünya hızlandıkça, biz biraz daha yavaşlıyoruz. Ya da belki, içimiz yavaş kalıyor; dışımız, dünyanın temposuna ayak uydurmaya çalışıyor.

Bir zamanlar gün batımını izlemek bir etkinlikti. Şimdi, o anı paylaşmak için telefona uzanıyoruz. Çoğu zaman o güzel görüntüye değil,........

© Tigris Haber