Her ne kadar insanlar gezip gördüğü yerlerde yen dostluklar edinse de bazen hüzünlü hatıralar da olmuyor değil.
Gezip gördüğüm yerlerden notlar alır, onları zaman içinde kayda geçiririm. Hem yaşadıklarımı zaman içinde hatırlamış, hem de tarihe not düşmüş olurum. Eskiler “Yediğin içtiğin senin olsun, gezdiğin gördüğün şeyleri anlat” derler. İşte ben de gezip gördüklerimi kayda almak gibi bir alışkanlığım var.
Bu gezilerimden biri de Ordu'nun Çatalpınar ilçesine olmuştu. Şehri önce taşıt ile dolaştım. Daha sonra şehrin sokaklarını yürümeye başladım. Böylece şehrin dilsiz konuşmasına fırsat vermiş olursunuz. Çünkü sokaklar geçmişin dilsiz şahitleridir.
Çatalpınar ilçesine uğrayıp bazı kurumları da ziyaret ettikten sonra gidip bir çay ocağında sohbet edeyim diye geçirdim içimden. Zaten küçük olan bu mütevazı ilçeyi dolaşırken kapısında “İsli Demlik Çayevi” yazan bir müesseseye rastladım. İsmi çok ilginç geldiğinden içeri girdim.
Görünüşte normal bildiğimiz çay ocaklarından biriydi. Yalnız çay ocağının bir duvarına kitaplık yapılmıştı. Müessese sahibi veya işleticisi Bekir Güney mütebessim çehresi ile “hoş geldiniz” dedikten sonra aramızda müşteri ile müessese sahibi olmaktan öte........