Nereye giderseniz gidin, ilk defa uğradığınız yer size hep farklı gelecektir.
Hâlbuki her yer meskenlerden, iş yerlerinden ve buna benzer yapılarla birlikte insanlardan teşekkül eder.
Şehrin bazı yerlerinde tek tük duran ağaçlar, biri diğerine göre daha işlek cadde, rast gele park edilmiş taşıtlar ve akan trafik...
Orada yaşayanlara göre hiçbir ehemmiyeti olmayan kurumuş bir ağaç, metruk bir bina, uzaklardan görünen tepeler ve düzlükler, şehrin bir yanında bulunan çukur veya tümsek sizin için dikkat çeken varlıklardır.
Hâsılı her yeni yer, yeni çehreler, yeni sesler ve renkler demektir.
Zaman ilerledikçe mekâna olan alışkanlık size uzun zamandır burada yaşadığınız hissiyatı verebilir.
***
Bu kadar mukaddimenin ardından konuya girelim.
Yolum Tokat'ın Reşadiye ilçesine düştüğü bir zamandı. Sabahtan yola çıkıp birçok yeri dolaştıktan sonra Reşadiye ilçe sınırlarına dâhil oldum. Altından Kelkit Çayı'nın aktığı köprüyü geçer geçmez şehre vasıl olduğumu anladım. Artık işim yollardaki mavi tabelalar ile değil insanlar ile olacaktı.
Önce otomobili bir yere park ettim. Sonra ne yapacağımı düşünmeye........