Bir gün yuvanızdan ayrılıp diyar-ı gurbete gidersiniz. Veya öz yurdunuzda gurbeti yaşarsınız. İçinde bulunduğunuz toplum size yabancıdır. İnsanlar sevgisizlik çölünde büyük bir hızla ilerlerken sizi de götürmek isterler. İster istemez sürüklenip gidersiniz. Çünkü sizinle aynı duyguları paylaşan insanlar yoktur. Kendinizi kalabalıklar içinde yalnız hissedersiniz... Böyle bir durumda sizi reddetmeyen bir tek yer vardır; anne kucağı.
İşte Ahmet Sezgin de böyle yapıyor "Güllerimi Ver Anne" adlı yeni şiir kitabında. Kitaptaki şiirleri iki bölümde ele alabiliriz: Sezgin birinci bölümde daha çok iç dünyasındaki çatışmaları, yalnızlığı anlatır. Kalabalıkların soğukluğundan ve duygusuzluğundan kaçarak masum bir çocuk gibi, annesinin sımsıcak kucağına sığınır: "Kalabalıkların ortasında yalnızım/Garip yüreğim sızlıyor sızım sızım" (s.8) mısralarında da görüldüğü gibi yalnızlık teması ön plana çıkar.
Bu bölümdeki şiirler toplumsal........

© Terme Bilgi Gazetesi