Bu hafta köşemi, azmin ve başarının örneği Nehir Arslan'a ayırdım.
Onu 2005-2006 öğretim yılı başında Terme Anadolu Lisesi 9B sınıfı öğrencisi olarak tanıdım. Sınıfta normal öğrencilerden biriydi, bir farklılık hissetmedim. Sonra yürümekte zorlandığını görünce durumunu öğrendim; Nehir'de kas hastalığı varmış. Kasların gittikçe işlevi azalıyormuş. Bu da en çok ayaklarına yansıyor, yardım almadan yürüyemiyordu.
Üç sene boyunca Nehir'in dersine girdim. Bu süre içinde her yıl kendisine en az bir soru sormuşumdur. Nehir'in konuşma zorluğu çektiğine dair bir bilgim yok.
Ben Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Öğretmeniyim. Mezunlar (2007) Yıllığında bir arkadaşının, “Seyfi Hoca'nın Milli Güvenlik yazılısında senin yanına oturmuştum. Ben hiç çalışmamıştım. Bana sen yardım etmiştin. Hakkını helal et” demesinden Nehir'in Milli Güvenlik Bilgisi Dersine de girdiğimi hatırlamış oldum.
Ailesi, ilçe merkezine 12 km mesafedeki Evci Kasabasında oturuyordu. İhtimal ki ortaokulu orada bitirmişti. Nehir, Terme Anadolu Lisesi'ni (Bugünkü adı; Bülent Çavuşoğlu Anadolu Lisesi) kazanınca ailesi ilçe merkezine taşınmak zorunda kaldı. Ailesi hep Nehir'in yanında yer almıştır. Biz en çok annesini görüyorduk. Babası evin nafakasını temin etmekle meşgul olduğundan haliyle onu fazla göremiyorduk. Annesinin fedakârlığı ve cefakârlığı takdire değerdir.
Nehir ilkokul 4. ve 5'inci sınıflarda Beden Eğitimi........