“Tanrı'nın buyruğu tatlılıkla erince;
O'na doğru can kuşu nice uçmasın nice?
Ne yaşamak tasası, ne dünyanın yasası;
Ne de bir kaygı kalır, can yükünü derince”
Atsız

Rabbimiz, bize şah damarından daha yakındır. Ve hep izimizi takip eder ölüm. Buyruk almıştır büyük yerden. Ne zaman, nerede yakalayacağını kendisinden başkası bilmez. Şairin dediği gibi;

“Neylersin ölüm herkesin başında/
Uyudun, uyanamadın olacak./
Kim bilir, nerede, nasıl, kaç yaşında/
Bir namazlık saltanatın olacak/
Taht misali musalla taşında…”

Vakti geldiğinde ne bir lahza geri bırakır, ne bir lahza ileri alınır ölüm. Lakin ölmek yoktur Mü'min için. Mü'min kullara sonsuzluğa uçmaktır ölüm. Sonsuzluğun tanımsız renkleri........

© Terme Bilgi Gazetesi