Eskiden biz “köy” derdik “köylü” derdik. Sonra değişim meraklıları köyleri yaptı mı sana mahalle.. Yaptılar oldu mu? Bunda hala emin değiliz.
Ne mahallede komşu kaldı! Ne de köyde üretim! Hayvancılıkta iş var, çalışan yok. “Yatırım yapalım, alan açalım” diyorlar malum mülteciler gelen gitmek bilmiyor. Üretimi arttırmak lazım misafir bol. Belediyeden, bakanlıktan yer tahsisi için izin alamıyorlar. Otele, inşaata gelince kaçak göçek bir şekilde olabilenler, iş hayvancılığa gelince engellere takılıyor. Tarım desen zaten bir üreten pişman bir de üretmeyen.
Her alanda ev sahibinin yerini alan misafirden bıktık laf aramızda değil artık meydanda.
Bizdeki misafir çocuklara tecavüz eder oldu malumumuz… Neyse bu konuyu işlemeyi uzmanlarına bırakalım. Öyle sinirli öyle üzgünüz ki yanlış bir şey yazmayalım.
Gelelim bu hafta heybeme düşenlere.
Geçenlerde bir mahalleye gittim. Köylüye bir dokun bin ah dinle. Enflasyondan şikayetçiler. Eğitim ve istihdam politikasından dertliler. Sürekli kesilen, elektrikten, susuzluktan şikayetçiler. “Sahipsiz kaldık” diyorlar. “Bırakın gelip görenimizin olmasını oy istemenin haricinde “nasılsın?” diyenimiz kalmadı” sitemindeler. Haydi ismini de vereyim, belki gidip görmek dertlerine çare olmak isteyen olur: Muğla Menteşe Bayır........