Niyazi Dede ve Manisa'dan Hatıralar 1 |
Niyazi Dede ve Manisa’dan Hatıralar 1
Sokak başından ismimi zikreden kuvvetli seslenişiyle irkildim. Dükkânımdan hemen dışarı çıktım. Mart ayının ilk günü ve Ilıman bir ilkbahar sabahıydı. Zaten onu da bekliyordum. Telefonla, ağabeyim Cemil Altınbilek haber vermişti geleceğini. Dedesi 1945 yılında vefat etmiş Manisa’nın tanınmış aşçılarındandı. Onunla ilgili söylenenler efsane derecesine ulaşmıştı.
Şimdi, torun Niyazi Dede ile 2017 yılında yaptığımız sohbet ve Dede ailesiyle ilgili bilgi ve hatıraları anlatacağız.
“Taşçılar Mescidinin hemen yakınındayız, Dedemin dükkânının olduğu Çarşı, Dedi. Ben, dedemi görmemişim. Vefatından beş sene sonra doğmuşum. Ailemiz hem ana hem baba tarafından balkan göçmeni. Dedem pepeyi,(kekeme) ve çok fazla içermiş. Bektaşi dervişi idi. Elinde içki şişesiyle sevdiğinin kabrine rakı döken biri. Dedemin ustası sarayda çalışmış, bolu Mengenliydi”. Berber Sadık’tan dedemin hatıralarını dinlerdim.
“Niyazi dedenin........