Η πολυμέρεια δεν έχει πεθάνει ακόμα |
Με τις συγκρούσεις να μαίνονται σε περίπου 50 χώρες, τους δασμολογικούς πολέμους να γίνονται ο νέος (μη φυσιολογικός) κανόνας και την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη να πέφτει στον πιο αργό ρυθμό των τελευταίων γενεών, φαίνεται ότι υπάρχουν λίγα πράγματα για να χαρούμε καθώς μπαίνουμε στο 2026. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ζούμε με αυξανόμενη αβεβαιότητα. Η μόνη ρεαλιστική πρόβλεψη μπορεί να είναι η συνεχιζόμενη απρόβλεπτη κατάσταση.
Πίσω από τις εντάσεις και την αναταραχή της εποχής μας βρίσκονται τρεις αδιαμφισβήτητες μετατοπίσεις που δημιουργούν ένα νέο αλλά ακόμα ασταθές έδαφος: από έναν μονοπολικό κόσμο σε έναν πολυπολικό· από μια τάξη που βασίζεται σε κανόνες σε μια που βασίζεται στην εξουσία· και από μια πολιτική που διαμορφώνεται από το οικονομικό άνοιγμα σε μια που επιμένει στον προστατευτισμό, τον μερκαντιλισμό και τις βιομηχανικές πολιτικές που δίνουν έμφαση στην εσωτερική ασφάλεια. Η πολιτική τώρα καθοδηγεί την οικονομία, και όχι το αντίστροφο.
Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για το πώς θα αλλάξει ο κόσμος το 2026 και μετά. Καθώς απομακρυνόμαστε από τις βεβαιότητες ενός μονοπολικού κόσμου, θα δούμε μια επιστροφή στον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων και στις σφαίρες επιρροής, την εμφάνιση μιας ρύθμισης «ένας κόσμος, δύο συστήματα» που κυριαρχείται από την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ή απλώς μια περίοδο χαοτικής αταξίας;
Αυτό που είναι σαφές είναι ότι κάθε πυλώνας της........