Diğer

11 Ekim 2024

Tüm Türkiye, ülkenin topyekûn kadınla olan meselesini, düşmanlığını, nefretini konuşuyor.
Sibel Can’a bile bu konuda mikrofon tutuluyor.
Bir yandan sokaklarda iki kadın yan yana gelecek diye ödleri kopuyor, üniversite eylemlerine göz açtırmıyorlar.
Diğer yandan ana akımın magazin ünlülerine durmaksızın aynı soru soruluyor: Kadın cinayetleri hakkında ne düşünüyorsun? Kendini güvende hissediyor musun?

Türkiye için bu düzeyde bir seslilik hâli, tuhaf!
Çok tuhaf!
Kadın cinayetlerinin politik olduğunu düşünüp son günlerde ana akımda sürdürülmesine ‘izin verilen’ bu gündemlilik hâlinin rastlantıdan ibaret olduğunu düşünecek değiliz!
Sonuçta iki dudağın arasından “bu konu kapansın” denmesine bağlı o soruların akıbeti, biliyoruz. Dün gelmedik Türkiye’ye!

Bir yandan (en azından şimdilik) emaresi bile olmayan ama sanki üçüncü dünya savaşına girmemiz an meselesiymiş gibi, İsrail-Türkiye konusu hükümetin daha doğrusu bizzat Cumhurbaşkanı’nın dilinde.
Diğer yandan Devlet Bahçeli emaresi bile olmayan (en azından şimdilik) bir barış sürecine kalkışmışlar havasında. Dışarısı yanarken -ki geçen ay yanmıyor muydu- içeride birlik olmaktan söz ediyor, Kürtlerle…

Bir sürü korku, bir sürü endişe pompalanıyor gibi ve ardından da ‘mecburi’ bir aradalık hâli gelecekmiş gibi…
Tuhaf evet.
Fazla tuhaf…

Bu ülkede kadın meselesine sahip çıkıp, kadın hareketine destek veren her kim varsa iktidara muhaliftir.
Çünkü kadınların itildiği bu değersizleştirme hâli, 22 yıllık AK Parti iktidarının bilerek ve isteyerek hayata geçirdiği eseridir.
Bile isteye yaratılan bu yozlaşmanın, çürümenin, erkek egemenliğin cehalet ve hamasetle yoğurulmuşluğunun da bir sonucudur bu.

Türkiye’de erkek, 22 yılın sonunda resmen de ‘üstün vatandaşlık’ mertebesine oturtulmuştur.
Kadın bu kast sisteminin en alt sıralarına konumlandırılmıştır.
Kadına yönelik işlenen suçlarda hep bir ‘ama’ ve ‘fakat’ aranır.
Failler için ‘iyi hâl’ en kolay ulaşılan mertebedir.
Saldırıya uğramış........

© T24