“Eğer ölürsem, insanlara mezun olmak istediğimi

ve mezuniyet fotoğrafı çektirmek istediğimi söyleyin.”

Yara El-Hossari, Ağustos 2025

Gazze’den stajyer Doktor Yara, bu dileğini yazdığı tarihten kısa süre sonra, 9 Eylül 2025’te şehit oldu; mezun olamadı, mezuniyet fotoğrafı çektiremedi ve bir daha asla çektiremeyecek.

İnsanlar ölür, herkes ölür; ölüm, yaşamın kesinliğinden çok daha kesindir. Yaşam çünkü olasılıklar, olabilirlikler üzerinden devam eden bir tür kurgu gibidir ancak ölüm tartışmasız, kesin, net ve acı gerçektir. Ölüm, yaşamın sonudur. Hepimiz böyle biliriz ama bakın Yara’nın dileğine, hayallerine, ölümden sonraya da sarkan, adeta yaşama kök salarak devam eden umutlarına, ölüme inat yaşama tutunan narin ellerine.

Dünyanın gözleri önünde, her anı canlı yayınlanan bir soykırıma tabi tutulan Filistin ve Gazze, insanlığın onuru, ölüme meydan okuyan inancını temsil ediyor. Bu barbarlık düzeyindeki soykırıma karşı inadına umut ekmeye devam ediyor Gazze. 20.000 çocuk cesedinin yarattığı anlamsızlık duygusuna karşın Yara ve benzeri binlerce parlak insanın umutları, hayalleri hayata tutunmayı sağlayan tek anlamlı dayanak oluyor.

Yara El-Hossari, 11 Aralık 2002 tarihinde Gazze’de sevgi dolu bir ailede dünyaya gelen ve Gazze Al-Azhar Üniversitesi Tıp Fakültesi beşinci sınıfta öğrenim gören tutkulu bir öğrenciydi.

Üniversite yılları boyunca Yara; azimli, çalışkan, iyi kalpli bir öğrenci olarak tanındı. Ancak İsrail’in hiçbir sınır tanımayan saldırıları, ideallerine bağlı Yara ve binlerce arkadaşı için yaşamı da eğitimi de imkânsız hale getirdi. Çünkü İsrail savaşın başlamasıyla ilk olarak sağlık ve eğitimi hedef aldı. Okullar, hastaneler ve diğer kamu........

© Stratejik Düşünce Enstitüsü