Δεν ήταν λίγοι οι νιόφερτοι του καλοκαιρινού παζαριού που ήρθαν (και) για την ΑΕΚ. Ο τελευταίος, ενεργός με το που πάτησε το πόδι του στην Αθήνα, ήταν κι αυτός που κάλυψε μια τρύπα στο ρόστερ που έχασε όλο το καλοκαίρι.

Δεν ταίριαζε στο παιχνίδι του Ματίας Αλμέιδα ο Φρανζί Πιερό. Δεν ταίριαζε βάσει τουλάχιστον των όσων μάς είχε δείξει η Ένωση στη διετία του Αργεντινού στα ηνία.

Τέτοια ώρα όμως, τέτοια λόγια. Μετά την εξέταση "των 30 επιθετικών", μετά την (μέχρι το deal με τον Αϊτινό) ατελέσφορη προσπάθεια να αποκτηθεί ο Φοφανά από την Τσέλσι – και πολύ πριν τη συμφωνία, σε τελείως διαφορετικό πλαίσιο με τον Αντονί Μαρσιάλ – τα περιθώρια στένευαν επικίνδυνα.

Κι έτσι, δεν εξετάστηκε τόσο η συμβατότητα όσο η καταλληλότητα.

Μπορεί να κάνει τη δουλειά; Κι η πρώτιστη δουλειά ενός επιθετικού είναι να σκοράρει. Ναι, ο Πιερό το κάνει με τρόπο διαφορετικό απ’ ό,τι το κάνουν οι φουνταριστοί που ο pelado γουστάρει να χρησιμοποιεί, αλλά αυτό, ότι βρίσκει δίχτυα, το έχει στο ρεπερτόριό του.

Δεν αμφισβητήθηκε ούτε στο Ισραήλ από όπου (μας) ήρθε. Εκεί είχε φανατικούς υποστηρικτές, φοβερές συμπάθειες, μα και ορκισμένους εχθρούς.

Περί ορέξεως. Όπως και να ‘χει, το προφανές έχει επιβεβαιωθεί στις μετρημένες εβδομάδες του στα κιτρινόμαυρα.

Μέσες άκρες, ο Αλμέιδα το ξεστόμισε παραμονές του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό πως ελλείψει άλλου – για την ώρα – η ομάδα πρέπει να προσαρμοστεί στα χαρακτηριστικά και στις ιδιαιτερότητες του "εννιαριού" της.

Ενδεικτικό του τι ακριβώς είναι ο Πιερό δεν είναι........

© SPORT 24