Cassandra sendromu, kişinin gerçek ve önemli bilgileri veya endişeleri paylaştığında, başkaları tarafından inanılmaması veya dikkate alınmaması durumunu ifade ediyor.
Bu terim, Yunan mitolojisindeki Cassandra karakterinden gelir; Cassandra, gelecekte olacak felaketleri gören ama kimseyi inandıramayan bir kahindir.
Türkiye’de de bir kesim adeta bir Cassandra sendromu yaşıyor. Gerçekleri görebilen, hissedebilen ve bu durumu anlatmaya çalışan insanlar var, ama onların çığlıkları bir türlü yankı bulmuyor.
Ekonomik zorluklar, işsizlik, yüksek enflasyon, adaletsizlik... Bunlar, toplumun her kesiminde hissedilen derin yaralar. Ancak, bu sorunların asıl sebeplerini dile getirildiğinde, çözüm önerilerini sunulduğunda, sanki duvarlara konuşuyormuşuz gibi bir hisse kapılıyoruz.
Ya da daha kötüsü, söylenenler göz ardı ediliyor, ciddiye alınmıyor. Sanki toplum olarak, bir trajedi yaşanacağını biliyoruz ama kimse bunu kabullenmek istemiyor.
Bu çaresizlik ve duyulmama hali, halkın bir kısmını daha da içine kapanık hale getiriyor, çünkü ne söylenirse söylensin, değişen bir şey olmuyor.
Cassandra’nın laneti, bugün bizim de üzerimizde; görüyoruz, hissediyoruz, ama anlatamıyoruz. Bugün, biz de yaşadığımız zorlukları, geçim........