Sis sabahın erken saatlerinde Tayvan Boğazı’nı kaplamış.

Bir Amerikan destroyeri rotasını yavaşça değiştiriyor.

Çin kıyılarında radar ekranları daha parlak, daha kalabalık.

Kimse ateş etmiyor ama herkes aynı şeyi düşünüyor...

“Eğer bugün vurmazsak, yarın vurabilecek miyiz?”

Modern savaşlar çoğu zaman öfkeyle değil, sabırsızlıkla başlar.

★★★

Dışarıdan bakıldığında ABD-Çin gerilimi klasik bir güç mücadelesi gibi anlatılıyor.

Tayvan, ticaret yolları, donanmalar, uçak gemileri...

Oysa asıl mesele daha derinde... Yazar Thomas Friedman’ın New York Times’taki son yazısında işaret ettiği gibi, Trump Amerika’sı yeni bir Soğuk Savaş’a değil, yeni bir medeniyet savaşına hazırlanıyor.

Ve medeniyet savaşları savunma refleksiyle değil, ön alarak yürütülür.

Bu psikolojide “beklemek” bir erdem değil, zayıflık sayılır.

★★★

Washington’daki düşünce kuruluşlarının raporlarını yan yana koyduğunuzda ortak bir korku görüyorsunuz.

Çin’in hamlesi klasik bir işgal şeklinde olmayabilir. CSIS ve RAND gibi düşünce kuruluşları, Pekin’in Tayvan’a tank çıkarmak yerine blokaj, kuşatma ve gri alan taktikleriyle adayı boğabileceğini yazıyor.

Yani ortada Pearl Harbor benzeri net bir saldırı olmayabilir.........

© Sözcü