Yazılarımda, konuşmalarımda ve yaşantımın her anında, “Evimiz, Ana Yurdumuz” diye algıladığım ve nitelediğim Türkiye, üstünde yaşayanların önemli bir kesimi tarafından küllük ve çöplük haline getirildi.

Çok daha üzüntü ve kaygı verici olan ilgili kamu kuruluşlarının ve siyasal ayırımcılık yapmadan belirtiyorum, valiliklerin ve belediyelerin görevleri konusunda duyarlı ve hareketli olmamaları. “Dost Dili” köşesinde de sıkça paylaşıyorum, yazılarımı ulaştırıyorum, “tık” yok.

Köyden kente, sokakta veya doğada yiyenlerin ve içenlerin, bulundukları alanları çöplüğe ve küllüğe çevirmeleri karşısında başta kamu görevlileri olmak üzere insan ve maddi kaynakları teslim ettiklerimizin başarısız kalmaları Türkiye’nin en zayıf yanıdır.

Türkiye’nin güçlü yanları yok mu? Elbette var. O güçlü yanımızı oluşturması beklenen geniş halk kesimleri ise örgütsüz, birlikte hareket etmekten ve dayanışmadan çok uzaktalar.

Çöp kutuları boş, çevreleri çöplük, yeşillikleri her türlü çöple kirletilen kaç ülke var acaba? Birini üzülerek ve utanarak söyleyebilirim. TÜRKİYE.

Bu konulardaki yazılarıma eklediğim fotoğraflara bakmanıza gerek yok, utanılası gerçeklerin farkına varmanız için.

Yaşadığınız binalardan bahçeye, sokağa, caddeye çıktığınızdan itibaren çevrenize baktığınızda izmarit veya başka bir çöpü, çöpleri görmediğiniz kaç metrelik mesafe, kaç saniyelik zaman var. Evinizin, iş yerinizin önlerine baktığınızda çöplük ve izmarit mezarlığı ile karşılaşmıyorsanız, o an rüyada olabilirsiniz veya Türkiye’de değilsiniz.

Kimler kirletiyor derseniz, kanımca her kesimden insan. Devlet kuruluşlarını düşününce aklınıza hangileri geliyorsa, bilin ki en duyarlı görevleri üstlenmiş kamu kuruluşlarında bazı çalışanlar da var gittikleri yerleri kirletenler arasında.

Ankara’dan örnek vereyim. Belediye görevlilerinin tertemiz yaptığı yerleri, bir dakika içinde kirletmeye başlıyor, gelip geçenler.

İnsan eliyle oluşan böyle kirlilikleri gördükçe, belediyeler dışında aklıma şu........

© Sonsöz