Türkiye’de açlık sınırı yaklaşık 30.000 TL’ye dayanmışken, 28.075 TL maaşla hayatını sürdürmeye çalışan milyonlarca insanın yaşadığı durum artık sadece ekonomik bir veri değil, derin bir hayat mücadelesidir.

Bu rakamlar kâğıt üzerinde basit görünebilir ama gerçekte kaynamayan tencereleri, pazarda yarım kilo eksik alınan sebzeleri, çocuklara “bir dahaki ay alırız” denilen istekleri anlatır. Açlık sınırı, bir ailenin yalnızca sağlıklı beslenebilmesi için gereken tutarı ifade ederken, bu sınırın altında kalan gelirler insanları her gün yeni bir fedakârlığa zorlamaktadır.

Sevgili okurlarım, son yıllarda art arda gelen zamlar dar gelirlinin omuzlarındaki yükü her geçen gün biraz daha ağırlaştırdı. Gıda, kira, ulaşım ve enerji fiyatları adeta yarışa girdi; maaşlar ise bu yarışta geride kaldı. Özellikle zam dönemlerini fırsat bilerek maliyet artışının çok üzerinde fiyat belirleyenlerin tutumu, toplumda derin bir adaletsizlik duygusu yaratmaktadır.

Etiketler değişirken vicdanların aynı hızla sessizleşmesi, yaşadığımız ekonomik sıkıntıyı yalnızca bir geçim meselesi olmaktan çıkarıp bir vicdan meselesine dönüştürüyor.

İnsanlar artık markete girdiğinde ne alacağını değil, neyden vazgeçeceğini düşünerek dolaşıyor.

Bugün pek çok evde kahvaltı sofraları sadeleşti, et ve süt ürünleri lüks hâline geldi, çocukların beslenme çantaları küçüldü.........

© Sonsöz