1917’deki Bolşevik İhtilali’nden kaçarak İstanbul’a gelen ve burada lokantacılıkla uğraşan Rus asıllı Juri Georges Karpovitch, aldığı bir tavsiye üzerine Ankara’da bir lokanta açar.

İlk olarak “Şölen” adıyla hizmet veren bu mekân, daha sonra taşındığı yeni yerinde resmen “Şehir Lokantası” adını alır. Ancak lokantanın müdavimleri arasında yer alan Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün, sahibi Karpovitch’e “Karpiç” diye hitap etmesiyle lokanta bu isimle anılmaya başlanır ve tarihe “Karpiç Lokantası” olarak geçer.

Karpiç, ilk yıllarında aileleri Ankara dışında olan milletvekilleri ve üst düzey bürokratlar için adeta zorunlu bir yemek durağıydı. Zamanla bu özellik değişmiş, lokanta prestijli ve yarı resmî bir buluşma mekânına dönüşmüştür. Batılı tarzda yeme-içme alışkanlıklarını ve sofra adabını Ankara’ya kazandırmayı amaçlayan Karpiç’te kravatsız müşteri kabul edilmez, müzikli ve danslı yemekler düzenlenirdi.

Osmanlı mutfağının yer almadığı menüde ağırlıklı olarak Rus ve Fransız mutfağından seçkin örnekler sunulurdu.

Devlet erkânı ve diplomatların yanı sıra aydınların da uğrak yeri olan Karpiç’te, yazar ve düşünürlere ayrılmış özel masalar bulunurdu. Türk edebiyat ve düşünce tarihine iz bırakan birçok tartışma, bu masalarda yapılmıştır.

Ancak Karpiç’in çok belirgin bir özelliği vardı: Burası yalnızca erkeklere ait bir mekândı. Ankara’nın merkezindeki bu........

© Sonsöz