Kıymetli okuyucularım, “Umut, toplumun nefesidir; nefesimizi birlikte büyütelim.”

Hayat bazen topal bir ördek gibi yürür; sendeleyerek, aksayarak… Bazen ağlamaklı bir günün gölgesinde, bazen umut dolu bir yarının aydınlığında.
Ama ne olursa olsun, insanı yaşatan tek şey vardır: Umut. Çünkü umut olmayan yerde hayat da, hayal de, mücadele de kurur.

Doğa her gün kendini yeniler; ağaçların devrildiği yerde yeni filizler çıkar, kuşlar kaybolan yuvasının yerine yenisini kurar. Peki ya insan?
İnsan da tıpkı doğa gibi bulunduğu ortama göre kendini şekillendirir; hayata direnir, yenilir, kalkar ve yeniden yürür. Çünkü insanın insana ihtiyacı vardır. Bir elin sesi çıkmaz; ama iki el bir araya gelince hem ses çıkar hem yol açar.

Toplumların özü, geleceğin mayası adalet, hak, hukuk ve kaliteli bir yaşam idealidir. Bu yüzden Mevlana’nın sözü her zaman kulağımda yankılanır.

Benim de yıllardır söylediğim bir söz var:
Kadın şiddet görüyorsa, toplum........

© Samsun Gazetesi