BBC’nin Seul temsilcisi Jean Mackenzie, geçtiğimiz günlerde dizilerinden müzik gruplarına, makyaj malzemelerinden yemeklerine dek birçoğumuzun hayran olduğu Güney Kore ile ilgili çok kıymetli bir haber-röportaj kaleme aldı.

Haberde yer alan ifadelere göre, “Dünyadaki en düşük doğum oranına sahip olan Güney Kore’de şubat ayı sonunda açıklanan rakamlar ışığında 2023 yılında doğum oranı yüzde 8 daha düşerek 0,72’ye geriledi. Bu eğilim devam ederse, Kore nüfusunun 2100 yılına kadar yarı yarıya azalacağı tahmin ediliyor.”

Tabii politikacılar bunu doğal olarak ‘ulusal acil durum’ ilan ediyor. Çünkü çok değil 50 yıl içinde genç nüfusun azalıyor olması çalışma hayatını, emeklilik sistemini, ülke ekonomisini içinden çıkılmaz bir hale getiriyor.

Hükümetin bu sorun için 286 milyar dolar harcaması da, aylık yardımlar da, ücretsiz taksiler de hiçbir işe yaramamış. Çünkü kadınlar uzun çalışma saatleri gerektiren ve severek yürüttükleri kariyerlerini, tam gün annelik yaparak bir kenara atmak istemiyor.

Türkiye’de olduğu gibi Kore’de de doğum izni üstü kapalı bir sorun. Kadınlar doğum iznine ayrıldıktan sonra işten çıkmak veya terfisinin ertelenmesi gibi sorunlarla karşılaşmak yerine aile kurmaktan vazgeçerek kariyer hedeflerini gerçekleştirecek basamakları tırmanmayı tercih ediyor.

Çocuklarının okul masrafları, müfredat dışı kurs ücretleri gibi maddi külfet gerektiren durumlar da bu ‘çocuksuzluk akımı’nda büyük etken. Vasat bir hayat yaşamak için çocukluğundan beri durmadan rekabet eden bireyler, bu rekabetçi sefaleti bir çocuğa yaşatmamak için artık özgür olmayı seçiyor. Bir çocuğun sorumluluğunu üzerine almak yerine seyahat ediyor, kurslara gidiyor, kendini geliştiriyor. Güney Kore Devlet Başkanı Yoon Suk Yeol ise düşük doğum oranını ‘yapısal bir sorun’ olarak ele alacağını söylüyor.

SIFATLARINA ANNE EKLENMESİNİ İSTEMEYEN KADINLAR

Yalı........

© Şalom