Yaz geldi. Hava ısındı. Ben çocukken hafiflemenin mevsimiydi yaz. Hafiflemenin, denizin, hareketin mevsimi. Okullar kapandı mıydı mecburiyetler de azalırdı. Hava ısındıkça rehavete ererdi insan. Ciddi meseleler aile şartlarınıza göre ya kısa bir tatil süresi ya yaz boyu askıya kalkar, kış boyunca yapamadığınız aktivitelere zaman ayrılırdı. Gazetelerde, televizyon kanallarında bile daha hafif programlar yayınlanırdı. Kimse güzel yaz akşamları eve kapanmak istemezdi ki.

Yaz geldi. Hava ısındı. Öte yandan hafiflemek ne mümkün! Bu çivisi çıkmış dünyada füzeler oradan oraya uçuşurken hafiflemek ne mümkün. İnsan kendini bir “Sim City” oyununda hissetmiyor mu? Bir savaş oyunun ortasında kalmış bir oyuncakmış gibi? Birileri oturdukları koltukta ellerindeki ekranda bir tuşa basıyor hooop binlerce kilometre ötede birileri ölüyor. Birileri televizyonlarda izliyor. Birileri bir alarmı çalıştırıyor hooop hadi korunaklı alana…........

© Şalom