Yeri geldiğinde belleğimin zayıflığından yakındığım olmuştur. Bu eksikliğimin, ilkokul günlerinden bu yana, özellikle ezberleme yeteneksizliğinden kaynaklandığını biliyorum. Yoksa konu insanlar, olaylar olduğunda unutmakla ilgili önemli bir sorunum yok. Gün oluyor, daha çocukluk yaşlarımdan birikmiş kimi görüntüler, aradan geçen uzun yıllara karşın, tüm canlılıklarıyla gözümün önüne gelebiliyor. Neyse, söyleyeceklerimin benimle bir ilgisi olmadığını belirteyim. Bu konuyu ele almamın nedeni, yine okuduğum kitaplarda beni düşünmeye kışkırtan kimi satırlar oldu. Öyle ki yanıtını aradığım bir soru sürekli kafamın içinde dönüp dolaştı:
Unutamamak; bir ödül mü, yoksa bir ceza mıdır?
Doğal olarak her birimiz deneyimlerimize, tanık olduklarımıza dayanarak bu soruya bir yanıt arayabiliriz. İlk anda güçlü bir belleğimizin olması gerçekten bir ödül olarak görülebilir; ancak yıllar boyu biriktirdiğimiz olumsuz anılar bizi sürekli rahatsız ediyorsa, bu durumun bir ceza olarak........