Kelime kökü olarak Arapça olan nefs diğer adıyla nefis mana olarak ruh, bir şeyin özü, akıl, ceset, arzu ve istekler anlamlarında kullanılmıştır.
Nefsi terbiye (tezkiye) ise, İslam dini açısından ruhun ve bedenin her türlü günahlardan temizlenmesi, arındırılması ve korunması sürecine verilen addır.
Ruhumuz sınırsız istekler, arzular ve düşünceler üzerine inşa edilmiş bir yapıdadır. İçinde yaşamımızı sürdürdüğümüz bu kâinat alemi ruhumuz için bazı durumlarda yetersiz kalmaktadır. Çünkü sınırlı kaynaklarını ve imkanların bulunduğu bu dünya ruhumuzun ve bedenimizin sınırsızlaşan isteklerine cevap vermekte zorlanmaktadır.
Anne rahmine giriş süreci ile başlayan insanın nefis ile imtihanı çok zahmetli ve meşakkatli geçmektedir. Kimimiz bu nefis sınavında başarılı ile geçerken, kimimiz rüzgarına kapıldığımız bu nefis deryasında kendimizi boğulmuş olarak görmekteyiz.
Kötülük ve iyiliği içinde barındıran koca bir derya olan nefsimiz hayat yolculuğumuzda bizlerin ilk ve tek rehberi konumundadır. İnsan kişiliğini, iradesini, özünü ne kadar çok terbiye ederek........