Biz bir zamanlar mahallesini tarif ederken oradaki çeşmeyi, camiyi, fırını, komşusunu anlatan bir millettik. Mahalle, sadece evlerin sıralandığı bir sokak değildi; hatıraların saklandığı, çocukların haykırışlarının yankılandığı, sabahın dumanıyla insanı saran bir aidiyetti.

İşte bu duygunun izini süren bir kitap yıllar önce doğmuştu: Kaybolan Şehir Erzurum.

Bugünlerde raflardan tekrar indirdim… Tozunu alırken, geçmişe duyduğum vefa da canlandı. Bu kitap, öyle üç beş yılın değil, yaklaşık on yılın birikimi. Sadece satırlarla değil, ayak izleriyle, hatıralarla, sohbetlerle yazılmış bir yolculuk bu.

Mahalleleri Saymak Yetmez, Dinlemek Gerekir

Çırçır’dan Gavurboğan’a, Köse Ömer’den Kadana’ya… Her birinin bir hikâyesi vardı. Ve ben o........

© Pusula Gazetesi