“(Resûlüm!) Şimdi sen güzelce sabret.” (Me’âric - 5)

“Sabret! Onlar azabı uzak görür, biz ise yakın biliriz.” (Me’aric 5-6) İnsan, ölümün ve hesabın uzak olduğunu sanır. Oysa Allah katında kıyamet anı, bir göz kırpması kadar yakındır. Dünya gafletiyle geciktirdiğimiz her iyilik, orada pişmanlığa dönüşür.

8–10. Kozmik Dehşet ve Yalnızlık: “O gün gökyüzü erimiş maden gibi, dağlar atılmış yün gibi olur. Dost dostu sormaz.” Kâinatın düzeni bozulur; madde, mana ve insan çöker. İnsan, sevgisinden güç aldığı her şeyle bağını yitirir. O gün kimse kimseyi arayamaz, çünkü herkes kendi hesabının yüküyle baş başadır.

11–16. Kaçış Yok, Fidye Yok: “Suçlu, kendini kurtarmak için sevdiklerini fidye vermek ister; ama ne mümkün! O ateş derileri........

© Pusula Gazetesi