90 lar, dışarıdan gelen her akımın paket olarak kabul edilip, insanımız tarafından cılkının çıkarıldığı dönem. Haricen postmodernizmin Türkiye'de kitlelerle tanıştığı yıllar. Madımak, Uğur Mumcu, Ahmet T. Kışlalı, Muammer Aksoy, Çetin Emeç, Bahriye Üçok, Necip Hablemitoğlu cinayetleri!
O 90’larki, siyasi saikleri de içeren günümüzde siyasi söylemle ‘özlem’ ile anlatılışı var. Neyini özlemeliyiz, neyi özlenir diye sormak gerekiyor. Çünkü bahse konu yıllar Türkiye’nin içinden geçildiği, kargaşa ve kaosun milleti yılgınlığa sürüklediği yıllardır. Terörün içimizi yaktığı, ülkenin bir bölgesinde şehit edilen öğretmenlerin, askerin, polisin acısını yaşadığımız dönem.
İnanmayan arşiv taraması yapabilir.
1993 Türkiye’si ile ilgili bir video yayınlandı. Video efsane(!) 93 yazını anlatıyor. “Büyülü bir olaydı gerçekten bir daha öyle birşey yaşamadık kimse yaşamadı" diyor anlatıcı. İstanbul’da ayrı bir dünya var, insanlar dünya yıldızlarının konserleriyle kendinden geçiyor. Birde can verenler var, ama kimsenin umrunda değil!
“Gerçekten de öyle (!) 93 öyle bir yıldı. Heavy........