Veel VVD-leden zijn woedend over wat zij de Dwangwet noemen. Met dwang wordt bedoeld dat de landelijke overheid met het beloofde wetsvoorstel van VVD-staatssecretaris Eric van der Burg gemeenten ertoe kan verplichten naar draagkracht vluchtelingen op te vangen, zodat eindelijk een einde komt aan de beschamende taferelen in Ter Apel, aan Artsen zonder Grenzen op Nederlands grondgebied, aan mensen die in een van de rijkste landen ter wereld buiten moeten slapen.
De bezorgde VVD-leden vinden dat een verontrustend vooruitzicht. De VVD-fractie trouwens ook. Van menselijkheid gaat een aanzuigende werking uit en ook: dwang hoort niet bij het liberalisme.
Het meermaals schenden van internationale mensenrechtenverdragen was geen probleem, en ook het feit dat Nederland op het gebied van kinderrechten in tien jaar tijd van de derde naar de 37ste plek is afgezakt, leidde niet tot ophef. Maar van gemeentes blijf je met je fikken af. Thorbecke draait zich pas om in zijn graf als een sterke overheid de leiding neemt over een beleidsmatige puinhoop en afrekent met mensonterende toestanden.
Op Twitter kun je de VVD-leden online krokodillentranen zien plengen. Groot verdriet. Hoe was dit mogelijk?! Dwang! Nog wel vanuit hun eigen VVD. Dit gaf misschien wel de doorslag om hun lidmaatschap op te zeggen, zeiden ze.
Niet Kamerlid Bente Becker, die zich jarenlang luidkeels hardmaakte voor het in stand houden van Griekse opvangkampen waar baby’s door ratten werden gebeten in lekkende tenten. Niet Kamerlid Ruben Brekelmans, de AliExpressversie van ‘American Psycho’ Patrick Bateman, die deze week het nieuwe Zweedse asielbeleid, mede vormgegeven door een partij van ex-neonazi’s, graag als blauwdruk wilde nemen voor Nederland. Niet de carnavalsact Thierry Aartsen, die een kwaadaardige leugen over statushouders die meteen hun baan opzegden zodra ze een huis kregen toegewezen, inzette als electorale stok om de hond mee te slaan en daar geen woord van terugnam toen bekend werd dat er niets klopte van het bericht.
Nee, dat vonden al die bezorgde VVD-leden prima.
Maar dit ging te ver. Dit maakte heel veel emotie los. Konden die asielzoekers niet nog even buiten blijven slapen in Ter Apel? Konden we niet nog wat meer mensen terugduwen op rubberen bootjes in zee? Konden we niet nog wat vaker Pleur Op en Doe Normaal roepen? Konden we niet nog een keer Daniel Koerhuis met plastic tentjes en dekentjes naar Schiphol laten afreizen om arme gestrande vakantiegangers meer mededogen te gunnen dan kinderen die voor bombardementen zijn gevlucht?
Gemeentes dwingen: dat doe je niet. Zo herkenden de leden hun VVD niet meer. De VVD van suïcidale jongeren op wachtlijsten na het decentraliseren van de Jeugdzorg, van de verdubbeling van het aantal daklozen, van de uitverkoop van de woningmarkt aan investeerders, van de cynische Turkijedeal, de afbraak van sociale huur, de mislukte Participatiewet, de uitgeklede ouderenzorg, de gewiste sms’jes, de vernedering van de Groningers, het blijvend niet compenseren van de Toeslagenouders.
Over de teloorgang van die partij waren de VVD-leden ontzettend bezorgd.
Ja. Hier stonden idealen op het spel.
Johan Fretz is schrijver en theatermaker. Hij schrijft elke zaterdag een column voor Het Parool.
Asielzoekers fatsoenlijk opvangen? Dat druist in tegen VVD-idealen Asielzoekers fatsoenlijk opvangen? Dat druist in tegen VVD-idealen
Veel VVD-leden zijn woedend over wat zij de Dwangwet noemen. Met dwang wordt bedoeld dat de landelijke overheid met het beloofde wetsvoorstel van VVD-staatssecretaris Eric van der Burg gemeenten ertoe kan verplichten naar draagkracht vluchtelingen op te vangen, zodat eindelijk een einde komt aan de beschamende taferelen in Ter Apel, aan Artsen zonder Grenzen op Nederlands grondgebied, aan mensen die in een van de rijkste landen ter wereld buiten moeten slapen.
De bezorgde VVD-leden vinden dat een verontrustend vooruitzicht. De VVD-fractie trouwens ook. Van menselijkheid gaat een aanzuigende werking uit en ook: dwang hoort niet bij het liberalisme.
Het meermaals schenden van internationale mensenrechtenverdragen was geen probleem, en ook het feit dat Nederland op het gebied van kinderrechten in tien jaar tijd van........
© Parool
visit website